Om Swastiastu: 2012

woensdag 26 december 2012

Foto's kerstfeestje

De lekkere groenten

Spring rolls

Rundsvlees

Lekkere kip

Al het lekkere eten

Tonijn met groenten

Fruit schaal

één van de danseresjes

Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,

Het is weeral effe geleden dat ik nog iets geschreven dus bij deze begin ik eraan, als je niet veel doet valt er ook niet veel te schrijven hééé.

Eerst willen we jullie heel fijne kerstdagen wensen, ik had dit al een paar dagen geleden moeten plaatsen maar ja !!!

Het was me het weekje weer verleden week, zondag een week geleden kreeg Robert s' nachts koorts, ik dacht aanstonds aan zijn been, dus paracetamol want de koorts liep op tot 39.9 en dit vond ik toch een beetje te veel.

De antibiotica wilde ik nog niet geven want het had even goed een kou of zo kunnen zijn, ik ben dan aan de pool gaan zitten en regelmatig even gaan zien, het meeste sliep hij maar tegen de middag vond ik dat zijn been een beetje rozig werd, hij vond van niet maar ik heb het nu al zo dikwijls gezien, dus aan de antibiotica en ontstekkingsremmers.

Tegen de avond was zijn been helemaal rood tot onder zijn knie, dus het was een goede keuze om ineens aan de antibiotica te gaan.

Deze keer niet naar de dokter gegaan hier we hebben al de medicijnen bij vanuit België, moest het niet beter worden dan kunnen we nog altijd de Dr opbellen en ja dan is het het ziekenhuis in om aan infuus te gaan met antibiotica.

Alles werd goed in het oog gehouden en 2 dagen later was het rood al veel minder dus het ging in de goede richting, eten was er een aantal dagen niet bij dus een aantal kilo's vermagerd maar die zullen er nu al wel terug bij zijn denk ik hahaha.

Ook heeft hij deze keer zijn been met zalf ingesmeerd en wonder boven wonder binnen de week was zijn been bijna helemaal terug genezen, weinig uit eten geweest die week en Robert het meeste in bed met zijn been omhoog.

We hebben geen echt wondje gezien maar hij had wel een waterblaasje op zijn been dat open gegaan is, een tiental dagen niet gaan zwemmen waarschijnlijk was het toch niet helemaal genezen daarom de ontsteking.

Met Kerstavond hadden we een heerlijk buffet in het hotel, een aantal kinderen hebben mooie Balinese dansen opgevoerd zo hadden we toch een beetje een Kerstgevoel, alhoewel met 30 graden is dit toch ver te zoeken, prachtige kerst cd's speelde ze in reggea style dit was weer eens wat anders dan anders.

Het hotel is full booked nu met de feestdagen, Nederlanders, Belgen, Russen, Duitsers, Maleisiër, dus een goed gemengde groep.

We kregen een heel mooie huwelijks uitnodiging voor vrijdag van Astuti een meisje dat in het hotel werkt dus dat wordt ook weer genieten natuurlijk, nog effe uitzoeken hoe we er moeten naar toe rijden want is wel een eindje van hier.

Wat we met Oud Jaar doen weten we nog niet, waarschijnlijk in het centrum gaan eten maar ja dat doen we al elke dag dus zo bijzonder is dat ook al niet meer voor ons hahaa.

Soms lijkt het al of het is nu al oudjaar zoveel knallen hoor je hier zelfs gedurende de dag.

Zo nu zijn jullie weer even op de hoogte, het zal pas volgend jaar zijn dat er weer een berichtje volgt denk ik.

Ik zou zeggen allen fijn eind jaar, niet te veel drinken voor diegene die de baan op moeten en houd het safe.

Voor diegene die geïnteresseerd zijn nog een 70 dagen en we komen weeral terug naar België om dan daar weer te genieten met iedereen, vooral met kinderen, schoon en kleinkinderen, natuurlijk vergeten we onze familie en vrienden ook niet.

Groetjes Rita & Robert

zaterdag 15 december 2012

Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,

Ik denk dat het weer eens tijd wordt om weer eens iets van ons te laten horen, alles is nog altijd in orde hier.

Woensdag een weekje geleden zijn we naar Ubud gereden om te zien of we daar een bankje en salon tafeltje konden vinden voor in ons apartementje thuis, rond 8 uur was Zai er natuurlijk weer gestopt in Bedugul, niet op de markt maar bij de Bedugul Bakery.

De bakker kent ons intussen al goed denk ik, na weer een lekkere warme chocolade melk te hebben gedronken ook de nodige koekjes gekocht daarna richting Ubud Mas, dit is gekend voor houtsnijwerk.

Bij de eerste grote zaak zijn we even gaan kijken amaai daar stond wat binnen van mooie meubelen maar wel wat te groot voor ons, geen probleem ze hebben het werkhuis ook waar we kunnen gaan zien, er werd iemand opgebeld en dat meisje reed met de brommer voor zodat we haar konden volgen, wegje in en uit en zo kwamen we op de plaats daar stonden de nog niet afgewerkte stukken, een paar mooie banken maar toch niet hetgeen wij wilde, Robert had er een tekening van gemaakt zo wisten ze wat we eigenlijk wilde.

Ze hadden ook al eens zoiets gemaakt dus de foto's werden bovengehaald en ja daar was een bankje bij dat we wilde , ook de afmetingen klopten dus ok, nu nog een salontafel, ook Robert de tekening bovengehaald en het houtsnijwerk gekozen wat we wilde, maar dan begon het over de prijs, natuurlijk hebben we moeten afdingen dat is de nationale sport hier en we zijn tot een akkoord gekomen.

Het zou een maand ongeveer duren om het te maken, waarschijnlijk rijden we er nog eens naar toe om te kijken of alles is zoals we willen, nu nog zien hoe we dit allemaal gaan thuis krijgen we hebben al wat adressen en hun hebben ook wel iemand dus dat is nog effe uitzoeken, ongeveer een maand om naar België te verschepen, we zijn nog iets minder dan 3 maanden hier, begin februari kan het dan verscheept worden want we willen natuurlijk wel thuis zijn als het aankomt.

Nadien wilde we naar Gunung Kawi rijden, niet diegene met de 371 treden maar in de jaren 90 hadden wij ook nog een andere bezocht daar waren geen treden, Gunung Kawi Sebatu

De tempel is niet heel erg bekend, het ligt in een soort park, maar we zijn er niet geraakt, het begon zo hard te regenen dat we zegde nee dat hoeft nu niet voor ons, misschien eens op een andere keer, zo de foto is van het internet genomen maar ik vond het toen wel een heel mooie tempel dus die staat terug op mijn verlanglijstje.

Een paar dagen geleden hebben we s' avonds een helse bui gehad, toen we naar het centrum reden voor het avondeten, begint het stilletjes te druppelen, maar we weten hier dat kan ineens zo hard beginnen, ik kon juist van de motor in het restaurant lopen begon het te gieten.

Daar het restaurant open is van voor moesten we toch naar achter met de tafeltjes, veel volk zag je niet op straat, na het eten nog wat blijven kletsen want we konden er toch niet door, eens het over was, schoenen uit want dat zijn leren en dan zijn die weer helemaal nat dus in de handtas en met blote voeten op de motor huiswaarts, iedereen keek me na.

Vrijdag morgen stonden we op en waarachtig het leek precies wel België, donker en nat, zou zo weer in bed gegaan zijn als het aan mij lag hahaha, awel daar heb ik problemen mee ook in België als je opstaat en de zon schijnt niet, het heeft heel de voormiddag zowat geregend, dus geen pool, ik moest toch naar de Indonesische les dus dat kwam eigenlijk goed uit maar Robert is wel in de regen gaan zwemmen

Het was eigenlijk geen weer om er met de motor door te rijden dus even hier in het hotel gevraagd om me weg te doen met de auto, geen probleem en werd nadien netjes terug opgehaald.

Na de middag werd het terug zonnig en zijn we natuurlijk gaan zwemmen het was erg aangenaam buiten en het water was nu wel ietsje frisser dan voorheen maar het ging nog voor mij !!!!

Nu met de IPad wordt er niet meer zoveel gelezen als andere jaren, ik dacht eerst dat het aan onze vriendin lag die hier was maar nu is ze al een maand terug thuis en heb nog maar 1 boek gelezen in tussen tijd.

Zo dat was weer een beetje nieuws uit het zonnige en warme Bali

Groetjes Rita & Robert

dinsdag 4 december 2012

Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,

Hier weer eens wat nieuws uit Bali, alhoewel ik niet veel te vertellen heb, alles is nog steeds goed hier, soms eens een buitje in de namiddag en dat is in tegenstelling tot België erg welkom waar het deze dagen gesneeuwd heeft.

Je komt hier ook allerlei mensen tegen, zo waren we enkele dagen geleden in het centrum gaan eten zegt ineens iemand zijn jullie niet van Antwerpen, geraken we aan de praat en Robert en ik denken die gast komt ons zo bekend voor, ineens zei hij de Mertens!!
Hij werkte jaren geleden samen met onze Rudy & Frank in een bakkerij, ze zijn ook op samen op stap geweest samen, hij vertelde wat ze zoal hadden uitgestoken, de volgende dag zijn we samen gaan eten en had onze Frank al wat verteld van wat hij had uitgestoken , ik had de Ipad meegenomen want hij vroeg of we geen foto' s hadden van hun, ook ons Pascale kende hij dus we hebben wat afgelachen die avond.

Onze massage dame Iluh was in verwachting, ze heeft verleden woensdag de laatste massage gegeven en de volgende dag had ze rugpijn even naar de verpleegster oep en de baby was er snel, dit was haar derde jongen, ze had gehoopt op een meisje maar de jongen is ook heel erg welkom.

In de namiddag zit Robert gewoonlijk hier aan het strand bij wat vrouwen te praten, het was heel gemakkelijk het te vinden zegden waar Iluh woonde, maar ja dat kennen we al, dus we hadden met een andere Iluh afgesproken om op kraambezoek te gaan.

Wat een lief babytje is het met een trotse moeder, we kregen koffie en pisang goreng aangeboden, we hebben een envelopje met wat rupiah's gegeven zo kan ze kopen wat ze wil.

Nadien moesten we nog langs een andere dame waar Robert ook altijd bij zit aan het strand, daar kregen we thee en koekjes aangeboden, ze heeft een kleine warung daar, ik noemde het Toko maar haar man verbeterde me en zij het is een warung.

Wel ik dacht een warung is zoals een eethuisje, maar maakt niet uit het was er gezellig, ik denk dat ze die dag meer verkocht heeft dan andere dagen want iedereen kwam naar de blanke mensen zien, plotseling stonden daar wel 20 kinderen naar ons te zien, het was daar zoals jaren geleden in Sumatra.

Morgen gaan we op stap naar Ubud Mas, eens kijken of we daar een mooie salontafel en bankje vinden of desnoods een foto ervan maken en hier laten maken, het zou zo'n 2 maanden duren eer het in België aankomt en we zijn nog 3 maanden hier dus dat zou nog moeten lukken.

Ubud Mas is gekend voor zijn houtsnijwerk, overal zie je de mannen bezig met figuren uit te snijden om er prachtige beelden van te maken het zijn echte kunstenaars.

Deze keer een kort verslagje, hopelijk volgende week weer een langer

Groetjes Rita & Robert

dinsdag 20 november 2012

Foto's crematie, Damai en feest

De mooie offergavens

Nenek ( oma ) was ook van de partij

De dames met de offergavens

Allerlei rituelen werden er gedaan

Allemaal erg lekker

Aandachtig aan het luisteren

Robert steeds lachend

De jongens hadden plezier

Iedereen deed goed mee

Toffe afsluiter van het verjaardagsfeestje
De volledige reeks foto's kan je zien via deze links

http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/_8_crematie_in_banyualit

http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/9_brunch_hotel_damai/

Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,
Ben er weer met wat nieuws uit Bali,

In tussentijd is Fabienne al terug in het koude en natte België maar samen zijn we nog naar een crematie geweest hier vlakbij, Robert had gehoord van de vrouwen aan het strand dat er een crematie zou zijn, een heel eenvoudige, Fabienne had nog geen crematie gezien dus we er naar toe, maar ja welk uur begint het, de ene zegt om 9 uur de andere om 12 uur, nadat we van verschillende mensen gehoord hadden het begint om 12.00 ja dan dachten dat zou dan wel kunnen, maar zeker ben je nooit.

Wij reden erheen en Fabienne kwam te voet, ik heb direct een plaatsje gezocht in de schaduw waar ik kon zitten, er kwamen een paar dames naast me zitten, ze spraken alleen Indonesisch en 1 dame een beetje Engels ik zei ik een beetje Indonesisch dus we hadden een fijne conversatie, later bleek dat ik toch meer Indonesisch kon dan zij Engels.

Gelukkig versta ik meer dan ik het kan spreken hahha, er werd me al direct gevraagd of ik geen grond wilde kopen, snel geantwoord sing lapis, betekend geen geld in het Balinees, en alles was ok, kreeg ook eten en drinken aangeboden.

Rond 11 uur kwam het gamelan orkest en werd alles opgesteld, een tijdje later kwam de optocht met de overledene, je zag dat het een eenvoudige crematie was want het lichaam was niet in een stier gelegd maar in een gewoon houten kist.

Wat wel heel speciaal was toen de kist aankwam begon iedereen spontaan in de handen te klappen, nu hebben we al verschillende crematies gezien en dit was de eerste keer dat we dit zagen.

Allerlei rituelen werden uitgevoerd bij de overledene door de Holy Men, de vrouwen liepen rond de kist met allerlei offergavens, nadien werd het vuur aangestoken, deze ceremonie duurt voor hun een hele dag, wat ik al verschillende keren van begin tot het einde heb meegemaakt.

Bij Fabienne haar laatste zondag hier zijn we gaan brunchen in Hotel Damai, we hebben dit al 2 keer gedaan maar nu hoorde we van kennissen dat het andere gerechten waren en de dienster had het hun verteld zodat ze het ons konden vertellen.

We hebben Fabienne uitgenodigd ze heeft zo hard gewerkt om ons huis mee leeg te maken, ze was van niets bang, kassen, deuren oude tv 's alles droeg ze.

We werden om 10.30 opgehaald door de driver van het hotel, de dienster herkende ons en zei direct het zijn andere gerechten, het waren er niet meer zoveel als het jaar ervoor dacht ik maar daar moet ik de foto's van dan eens bijnemen maar de hoeveelheid was meer.

We hebben alle drie genoten van het lekkere eten en nadien de pool in in ons hotel.

Een week geleden kwamen een12 tal Australiërs aan, allen familie van elkaar en kennissen van de eigenaars, een dame was hier jarig en zou haar 60ste verjaardag hier vieren, we hadden al wat gehoord over een Elvis feest en nu wisten we waarover het ging, de dame was een Elvis fan.

Ook wij drie waren uitgenodigd, wat hebben we genoten van het feestje, de familie van de dame hadden alles goed georganiseerd met de eigenaars van het hotel, de dame in kwestie wist van niets ook niet dat heel het restaurant was versierd voor haar in het blauw.

Het eten was heerlijk, de kinderen brachten mooie Indonesische dansen, ook de voetbalploeg van Agus bracht de kecak dans, iedereen was wel eens op de dansvloer te vinden, er was zelfs een bandje met Westerse en Indonesische muziek.

We hadden een tijdje geleden gepraat met Fabienne over de poco-poco dans, maar ze had het nog niet gezien, nu vroeg ze aan Made of het orkestje dit niet kon spelen, natuurlijk werd het gespeeld, toen moesten Robert en ik dansen, we hebben genoten en denk iedereen van de groep ook.

Toen kwam de dag dat Fabienne naar huis moest vertrekken, de nodige traantjes vloeide bij ons beide, nadien was het natuurlijk weer erg aanpassen voor ons zonder haar, maar ik heb nu toch weeral een beetje gelezen hahaha.

Tot volgende week

Rita & Robert

woensdag 14 november 2012

Foto's Tirta Empul en Goa Gaja

Mont Batur

Zuivering van het lichaam

Prachtige tempeltjes

De natuurlijke bron

De trappen naar de Goa Gaja

De nymphen mat water

Zai en ik aan het smullen

Prachtige zichten

Tegallalang

De volledige reeksen zijn te zien via deze linken

http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/6_tirta_empul

http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/7_goa_gajah_en_tegallalang

Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,

Sorry dat het weer effe geduurd heeft voor ik weer een berichtje neerschreef, we zullen maar denken geen nieuws is goed nieuws en dat is ook zo, zou het toch de Ipad zijn die er schuld aan is of is het toch Fabienne geweest, hahaha.

Vandaag is Fabienne terug naar België vertrokken, het is natuurlijk weer even aanpassen voor ons maar nog meer voor haar denk ik, terug in de dagelijkse routine, we hebben een fijne tijd gehad samen, gisteren namiddag regende het een beetje, dus samen onder het afdak aan de pool een tasje koffie gedronken, Robert had chocolade brouwnie cake besteld bij de bakker dus dat werd weer smullen.

Deze morgen om 10.30 werden we verwacht in het restaurant waar een taartje was voor haar en ons, ook het personeel kon lekker smullen nadien.

De nodige traantjes kwamen te pas bij het afscheid maar in een klein 4 maanden zien we elkaar weer in het zwembad in Brasschaat.

Jullie hebben nog 2 berichtjes te goed van een uitstap naar Tirta Empul en Goa Gaja en ook nog van een kleine crematie.

Zoals jullie weten zijn Fabienne en ik een dag alleen op uitstap geweest, Robert zag het toch niet zitten weer met 2 vrouwe opstap te gaan, we hebben ons goed gedragen en Zai heeft de radio niet moeten opzetten.

We vertrokken rond 8 uur s' morgens richting Kintamani, aan het Batur meer, de Gunung Batur is 1717m hoog en is nog steeds een actieve vulkaan. Uit de gaten in het gesteente ontsnappen nog steeds kleine stoomwolkjes. Het Baturmeer ligt in de krater van de vulkaan, dit is zo’n drie kilometer lang en bijna negen kilometer breed. De Balinezen geloven dat hier de godin Ida Batara Dewi Ulun Danu woont.

Daar maakte we een sanitaire stop, dan richting "Tirta Empul", ik dacht dat wij dat in de jaren '90 bezocht hadden maar het was een andere, we kwamen in de tuin en ik herkende niets ervan dacht nu kan het toch niet zo erg veranderd zijn, maar wat zoekwerk op internet nadien en kwam tot de vaststelling dat het "Gunung Kawi "was wat wij bezocht hebben, weer problemen want er blijken 3 Gunung Kawi's te bestaan in Bali, 2 hebben we in de jaren '90 bezocht, dus dit was nieuw voor mij.

Wat een rustgevend gevoel binnen in het complex, een van de heiligste tempels op Bali, gebouwd rond hete bronnen die nu midden in de tuin opborrelen.

Balinezen komen hier om te baden en zich zelf geestelijk en lichamelijk te reinigen. We moesten onze sarong aan doen en konden we overal vrij rondlopen.

Het is één van de belangrijkste tempels op Bali, de Tirta Empul, is gebouwd om de heilige geiser van Tampaksiring. De tempel is gebouwd in 962 na Christus tijdens de heerschappij van Sri Candrabhaya Singha Warmadewa. Desondanks is een groot gedeelte van de structuur relatief nieuw. In 1969 is de tempel compleet gerestaureerd waardoor alles er weer mooi en netjes uitziet.

Vanuit heel Bali komen er mensen langs om in het heilge water te baden voor gezondheid en geluk. Het kristalheldere water mondt uit in een andere plas die is beschermd door een muur, volgens de traditie is dit de Balinese fontein van de eeuwige jeugd. Water is in Bali erg belangrijk en wordt in bijna alle ceremonies en rituelen gebruikt.

Het water van Tirta Empul wordt als zeer heilig beschouwd vanwege de magische, helende krachten die het water zou bevatten. De geiser zou geschapen zijn door de god Indra. Al het water dat wordt gebruikt bij crematies in Bali komt hier vandaan. In 1954 heeft president Sukarno zijn paleis, de Istana Negara, op een bergtop bij Tirta Empul laten bouwen.

Bij de natuurlijke bron te zien binnen in de grote vijver zie je duidelijk het water uit de grond komen.

In het midden van het tempelcomplex is er een plek waar de Balinezen kunnen bidden, er zijn prachtige beelden en mooie tempels te zien

Je moet langs een andere weg terug om het terrein te verlaten, dit verandert al snel in een doolhof van souvenirwinkeltjes, waarbij je pas weer bij de parkeerplaats uitkomt wanneer je alle winkeltjes bezocht hebt. Op zich werkt het wel goed, want de verkopers laten je bij aankomst en in het complex zelf met rust.

Na daar alles te hebben bewonderd vroeg Zai nu naar Gunung Kawi, ik zei nee hoor want dat zijn meer dan 300 treden en daar had ik geen goesting in, dus we reden verder naar " Goa Gaja " ( Olifantengrot ) ook nieuw voor mij.

Eerst onze sarong aan en dan de trappen naar beneden deze waren er niet zoveel, je had wel een prachtig zicht van boven af.

Het middelpunt is een grot, die een ingang heeft in de vorm van de mond van een demon. Goa Gajah dateert uit de 11e eeuw en is minstens 700 jaar oud en is in 1922 ontdekt.

Een dikke laag vulkanische as en modder bedekte de ingang. Daaronder ging een soort monsterlijk wezen met een wijd open mond schuil.

Het verhaal gaat dat de ingang werd aangezien voor een olifantenkop, vandaar de naam " olifantengrot " een lange gang van 13 meter eindigt in een T-splitsing. Aan de linkerkant zie je het beeld van de olifantengod Ganesha. De rechtergang laat drie verschijningsvormen van de hindoegod Shiva zien.
Vlak voor de ingang staat een beeld van de boeddistische godin Hariti.

Tegenover de grot ligt een gigantisch bassin. Zeven fonteinen in de vorm van nimfen stellen de heilige rivieren van India voor, deze werd pas in 1954 blootgelegd door de archeoloog J.C. Krijgsman. Langs de grot loopt de rivier de Petanu. Opvallend is de mengelmoes van hindoeïstische en boeddistische elementen.

Er waren daar ook mooie uitzichten en de trappen naar beneden dat hebben we ook niet gedaan, ook weer een heel hoop winkeltjes allemaal, nadien zijn we naar Ubud gereden waar we eerst zijn gaan eten in een Padang Restaurant, lekkere gegeten daar, ik heb het niet pikante gegeten en voor Robert heb ik eten mee naar huis genomen, Nasi Bungkus, rijst, kip en rendang.

Daarna zijn we verder gereden naar Tegallalang om de rijstterrassen te bewonderen, ze waren deze keer niet zo mooi als we ze jaren geleden gezien hebben, ook stonden er overal winkeltjes nu.

Nadien terug huiswaards na een wel vermoeiende maar toch wel een heel mooie dag, het sluitstuk zou zijn dat we nog eens langs Bedugul Bakery reden om die lekkere koekjes te halen was die toch gesloten zeker.

Maar vandaag is Fabienne dan vertrokken, ze is met Zai en Atik daar gestopt en Fabienne heeft voor ons de koekjes gekocht, Zai en Atik hebben ze ze naar het hotel gebracht, mercikes voor de lekkere koekjes !!!

Zo nu hebben jullie weer wat leesvoer en tot binnen een paar dagen met het volgend verslagje over de crematie.

Groetjes Rita & Robert